Jak encje zostają skojarzone z kontekstem transakcji

Kontekst persystencji encji JPA jest zasobem, który jest skojarzony z transakcją. Tym sposobem, kontekst persystencji jest propagowany w ramach wywołania metod tak, że encje w jednostce persystencji (persistence unit) widzą swoje stany pośrednie, w ramach ich wspólnego kontekstu persystencji, gdy są one skojarzone z tym samym kontekstem transakcji. Również, ograniczenie polegające na tym, że jedynie jeden kontekst persystencji dla danej jednostki persystencji musi być skojarzony z określonym kontekstem transakcji zapewnia, że dla jakiejkolwiek encji typu T z identyfikatorem I, jej stan będzie reprezentowany przez jedynie jeden kontekst persystencji wewnątrz danego kontekstu transakcji.
Wewnątrz pojedynczego wątku aplikacji w danym momencie jest dostępny jedynie jeden kontekst transakcji. Serwer EJB jest uprawniony do tego by odłączyć pojedynczy kontekst persystencji od tego wątku i skojarzyć nowy kontekst persystencji z tą samą jednostką persystencji by zapewnić ograniczenia izolacji transakcji. Gdy serwer EJB wykona to, nowo utworzony kontekst persystencji nie jest w stanie zobaczyć zmian pośrednich wykonanych na encjach skojarzonych z uśpionym (suspended) kontekstem perystencji.